Thai-English

 

 

วันอาสาฬหบูชา

วันที่พระพุทธเจ้าแสดงปฐมเทศนาแด่ปัญจวัคคีย์

Phayap Panyatharo ได้แชร์ความทรงจำพ.ศ.2560

-----

1.

วันอาสาฬหบูชา  เป็นวันแรกที่ พระพุทธองค์  ที่เมื่อเดือน 6 วันขึ้น 15 ค่ำเดือน 6 ได้ทรงตรัสรู้เป็นพุทธะ แล้วยังทรงไม่เคลื่อนพระองค์ไปจากตำบลอุรุเวลาเสนานิคม   ทรงทบทวนสิ่งที่พระองค์ทรงตรัสรู้ต่อไป จนครบ 2  เดือน  จึงทรงตัดสินพระทัยเดินทางสู่ป่าอสิปตนมฤคทายวัน แขวงเมืองพาราณสี เพื่อแสดงความรู้ของพระองค์แด่ปัญจวัคคี ทั้ง 5  ที่เคยมาปรนนิบัติรับใช้พระองค์ขณะบำเพ็ญทุกรกิริยาอยู่  ก็เป็นวันเพ็ญเดือน 8   2 เดือนต่อมา จากที่ทรงตรัสรู้แล้ว

2.

เรื่อง ทุกข์  โลกมีแต่ทุกข์ เป็นการตรัสรู้ของพระพุทธเจ้า ที่คนไม่รู้ก็คือ  เรื่องที่คนทุกคนล้วนเป็นทุกข์ทั้งสิ้น คนยากคนจน ก็เป็นทุกข์ ที่เราเห็นง่าย  แต่เรามักเข้าใจว่าคนร่ำรวยเศรษฐี มหาเศรษฐี ไม่มีทุกข์ ซึ่งไม่ใช่  เพราะ  คนทุกคนต่างก็ตกอยู่ใต้เหตุแห่งทุกข์เหมือนกันหมด  ไม่ว่าเศรษฐี กระยาจก มีเหตุแห่งทุกข์กันทุกคน  แต่มีเหตุกันคนละอย่าง  จึงขึ้นชื่อว่าคนมีทุกข์ทุกคน  เพราะทุกคนต่างก็มีเหตุ ไปไม่พ้นเหตุแห่งทุกข์นั่นก็คือตัณหา  คือกิเลส โลภะ โทสะ  อุปาทาน นั่นเอง  ความหยากกันไป คนละประเภทของความหยาก  คนรวย รวยก็จริงแต่ไม่พ้นจากกิเลส ไม่พ้นตัณหาเฉพาะของตน จึงต้องเป็นทุกข๋   เป็นไปตามตัณหา กิเลส     สภาวะที่พ้นจากตัณหา พ้นจากกิเลส  นั้นแหละเป็นสภาวะของ  สมุทัย   สมุทัย จึงหมายถึง  ว่าง  สภาวะว่างจากกิเลส จากตัณหาทั้ง 3 ประการที่ทรงจำแนกไว้ในธัมมจักกัปปวัตนสูตร นั่นเอง(ภวตัณหา  วิภวตัณหา  กามตัณหา)  และเมื่อพ้นจากตัณหากิเลส นั่นคือ นิพพาน  นั่นเอง 

3. 

เรื่องมรรค  8   สัมมาทิฏฐิ(ความเห็นชอบ)  สัมมาสังกัปโป(ความดำริชอบ)  สัมมาวาจา(วาจาชอบ)  สัมมากัมมันตะ(การงานชอบ)  สัมมาอาชีวะ(อาชีพชอบ)  สัมมาวายามะ(ความเพียรชอบ)  สัมมาสติ(สติชอบ)  สัมมาสมาธิ(สมาธิชอบ)............8 อย่างนี้แยกเป็น  ไตรสิกขา  คือ ศีล  ได้แก่ สัมมาอาชีวะ  สัมมากัมมันตะ  และ สัมมาวาจา  สมาธิ ได้แก่  สัมมาวายามะ และ  สัมมาสมาธิ  ปัญญา ได้แก่  สัมมาทิฏฐิ  สัมมาสังกัปโป  และ สัมมาสติ  เรียงใหม่อีกที จะเข้าใจง่ายขึ้น

ศีล  ได้แก่  สัมมาอาชีวะ  สัมมากัมมันตะ  และ สัมมาวาจา 

สมาธิ ได้แก่  สัมมาวายามะ และ  สัมมาสมาธิ 

ปัญญา ได้แก่  สัมมาทิฏฐิ   สัมมาสังกัปโป   และ สัมมาสติ

รู้จักกันดีอยู่แล้วสำหรับชาวพุทธในคำว่า  ศีล  สมาธิ   ปัญญา   และสำหรับฆราวาสญาติโยม จะมีคำว่า ทาน  นำหน้าไปอีกคำหนึ่ง  เป็น  ทาน  ศีล  สมาธิ   ปัญญา   คำว่าทานนั้นสำหรับฆราวาส ญาติโยม  ใช้บำเพ็ญบารมีแทน คำว่า ศีล ซึ่งเป็นวิธีของพระ สามเณร โดยเฉพาะ  ฉะนั้น ญาติโยม จึงเป็นฝ่ายที่ใช้วิธีของญาติโยม  โดยทำทาน การให้ แทนการรักษาศีล  เพราะวิถีฆราวาส นั้น จะรักษาศีลอย่างเต็ม 100 ไม่ได้  แต่ทำทาน แทนได้   ก็มุ่งมรรคผล นิพพานไปได้ไม่แพ้ภิกษุ สามเณร ด้วยการบำเพ็ญทานแทนนี้เอง

4.

แล้วที่สุดพุทธองค์ ตามธัมมจักกัปปวัตนสูตรนี้  ไป เน้นเรื่อง ปัญญา  สามารถรู้สัจธรรมของพระพุทธเจ้าด้วยปัญญา  คือ รู้ด้วย  สัมมาทิฏฐิ  สัมมาสังกัปโป  และ  สัมมาสติ   ดังที่พระองค์เน้นในธัมมจักกัปปวัตนสูตร ว่า  จักขุงอุทะปาทิ  ญาณังอุทะปาทิ  ปัญญาอุทะปาทิ  วิชชาอุทะปาทิ  อาโลกโกอุทะปาทิ  ซึ่ง  อุทะปาทิทั้ง 5 นี้บ่งถึง ปัญญา การใช้ความคิด สติปัญญาพิจารณาทั้งสิ้น  ฉะนั้น  การบรรลุความรู้แจ้งในสัจธรรม ที่เมื่อรู้แล้วจะผ่อนคลายทำลายกิเลส ตัณหา อุปาทานลงไปได้โดยฉับพลันเลยก็ได้ นั้น  ก็โดยการใช้ปัญญา   หรือ  การวิปัสสนา ที่ใช้ความคิด ตรึกตรอง พิจารณาบ่อย ๆ พิจารณาเนือง ๆ นั่นเอง  ซึ่งเราควรจะเข้าใจเมื่อพูดถึงภาคปฏิบัติที่ว่าด้วย การวิปัสสนา  เราพูดถึง วิปัสสนา  ว่าวิปัสสนา คือ  พิจารณาเนือง ๆ  อย่าหยุดพิจารณาธรรมะข้อใดข้อหนึ่ง ที่สำคัญ ก็จะบรรลุ   อย่างเช่นท่านอัญญาโกณฑัญญะ  ท่านพิจารณาแล้วเห็นสัจธรรมว่า  ยังกิญจิ  สะมุทะยะธัมมัง  สัพพันตัง  นิโรธะธัมมันติ  สิ่งใดสิ่งหนึ่งมีความเกิดขึ้นเป็นธรรมดาแล้ว สิ่งนั้นทั้งปวง ก็ต้องดับสลายไปเป็นธรรมดา  ดังที่ปรากฏในธัมมจักกัปปวัตนสูตร หรือ  พระวาทะของพระพุทธเจ้าในวันอาสาฬหบูชา ว่า     

5.

<<<  อิมัสมิญจะ  ปะนะ  เวยยากะระณัสมิง  ภัญญะ  มาเน  อายัสมะโต  โกญฑัญญัสสะ  วิระชัง  วีตะมะลัง  ธัมมะจักขุง  อุทะปาทิ  ยังกิญจิ  สะมุทะยะธัมมัง  สัพพันตัง  นิโรธะธัมมันติ  ปะวัตติเต จะ ภะคะวะตา ธัมมะจักเก ภุมมา เทวา สัททะมะนุสสาเวสุง  >>>

ซึ่งมีคำแปลภาษาไทยเราว่า

<<<  ก็แล เมื่อไวยากรณ์นี้ อันพระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสอยู่

จักษุในธรรม อันปราศจากธุลี ปราศจากมลทิน ได้เกิดขึ้นแล้ว แก่พระผู้มีอายุโกณทัญญะ ว่า " สิ่งใดสิ่งหนึ่งมีความเกิดขึ้นเป็นธรรมดาแล้ว สิ่งนั้นทั้งปวง ก็ต้องดับสลายไปเป็นธรรมดา”  ก็เมื่อธัมมจักรอันพระผู้มีพระภาคเจ้า ให้เป็นไปแล้ว เหล่าภูมิเทวดา ก็ส่งเสียงให้บันลือลั่นขึ้น >>>

ซึ่งในธรรมวรรคบทนี้ ให้สังเกต มีคำว่า   โกญฑัญญัสสะ  วิระชัง  วีตะมะลัง    ธัมมะจักขุง  อุทะปาทิ  เกิดขึ้นก่อน  คือหมายถึง  จักษุธรรมอันปราศจากธุลี ปราศจากมลทิน  ได้เกิดขึ้นแล้วแด่พระผู้มีอายุโกณฑัญญะ ....คำว่าธุลี และคำว่า มลทินนั้นก็หมายถึง ตัณหา  ภวะตัณหา  วิภวะตัณหา   และกามตัณหา  ที่ทรงตรัสในเรื่อง  สมุทัย  นั่นเอง  เมื่อสิ้นตัณหาไป  หรืออย่างท่านอัญญาโกณฑัญญะ  ก็เบาบางลงไป ก็บรรลุโสดาบันได้ 

6.

ส่วนด้านสมาธิ นั้น  ก็มีการบำเพ็ญอย่างแรงและต่อเนื่องได้โดยสงฆ์สาวกโดยตรง  หรือฆราวาสที่มีเวลาพอ อุทิศตนพอ โดยมีพื้นฐานแห่งศีล(ฆราวาสมีทาน)รับรอง หรือรองรับไว้ก่อน  แล้วปฏิบัติมรรค8 ฝ่ายสัมมาวายามะ และ  สัมมาสมาธิ    ให้ถึงขั้นสูงสุดของสมาธิแล้ว สมาธิหายไป  นั่นสำเร็จ เข้าโลกนิพพานได้เช่นเดียวกัน แต่การไปทางสมาธินั้น จะยาก ลำบาก ต้องพยายามมาก อุทิศตนมาก  เพราะจะไปเกี่ยวกับภาคปฏิบัติทางสมาธิ 3 ระดับ  คือ  คณิกสมาธิ  อุปจาระสมาธิ  และ  อัปปนาสมาธิ   แล้วไปเกี่ยวข้องต่อไปอีกกับ  ฌาน 4 ระดับ   กสิน (อาโป  เตโช  อากาสกสิณ  และ อสุภะกสิณ เป็นต้นหลักกสิณที่จำเป็น)   และ ปราณ(วิชานี้ทางฝ่ายเถรวาท พระไทยไม่มีสอนและไม่มีครูสอน)   แล้วที่สุด ทางสมาธิที่สะสมมาอย่างที่กล่าวนี้ ไปถึงจุดสูงสุด แล้วหากบารมีเต็มก็จะ หายไป   ในขณะปฏิบัติ  คือ สมาธิ หายไป  ฌานหายไป  กสิณ หายไป  ปราณ หายไป  ก็นั่นแหละหลุดจากโลกมนุษย์เข้าสู่โลกนิพพานได้   และไปพบโลกที่ เป็นโลกที่สิ้นกิเลส  ใบเดียวกันกับทางฝ่ายที่มาทางวิปัสสนา  ดังกล่าวก่อนแล้ว  ฉะนั้น  หากเราเอาใจใส่พิจารณาเนือง ๆ ไปไม่ขาด  ในข้อธรรมะบทแรก กัณฑ์แรกคือธัมมจักกัปปวัตนสูตร ของพระพุทธเจ้าบทแรกนี้บ่อย ๆ  จนเกิด ธัมมะจักขุง อุทะปาทิ ขึ้นมา  ก็ย่อมจะได้อย่างท่านอัญญาโกณฑัญญะนั้นเอง  ฉะนั้น  จึงควรที่พวกเราทั้งหลาย ผู้ที่นับถือศาสนาพุทธ  จะหมั่นคิดตีความหมาย ทำการวิปัสสนา  ทำการพิจารณาเนือง ๆ ตลอด ที่มีชีวิตอยู่ตามท่านอัญญาโกญฑัญญะว่า

7.

<<< ยังกิญจิ สะมุทะยะธัมมัง  สัพพันตัง นิโรธะธัมมันติ     สิ่งใดสิ่งหนึ่งมีความเกิดขึ้นเป็นธรรมดาแล้ว  สิ่งนั้นทั้งปวง  ก็ต้องดับสลายไปเป็นธรรมดา >>>

สัพเพ  สังขารา  อนิจจา  สังขารทั้งหลายไม่เที่ยงหนอ  มีการเปลี่ยนสภาพไปตลอดเวลา ไม่คงอยู่ในสภาพเดิมได้เลย

สัพเพ  สังขารา  ทุกขา  สังขารทั้งหลายเป็นทุกข์หนอ  มีแต่ค่อยเสื่อมสลายลงไปตามลำดับ ๆ  ทนอยู่ในสภาพเดิมไม่ได้ มีเกิดแล้ว มีแก่  มีเจ็บ  และมีตาย   มีตายแล้วเกิดใหม่  ไม่อยู่คงที่ได้เลย

สัพเพ  ธัมมา  อนัตตา  สรรพสิ่งทั้งหลายไม่ใช่ของเราหนอ  ไม่ใช่ตัว  ไม่ใช่ตนเลย อย่าพึงไปหลงยึดมั่นว่า นั่นของเรา นั่นของเขาเลย เพราะแท้จริงคือ  อนัตตา   ไม่ใช่สิ่งที่จะยึดมั่นว่าเป็นของเรา  ของเขาได้  

ซึ่ง นี่แหละที่องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงตรัสว่า  เป็นสิ่งที่คนทั้งหลายไม่เคยรู้มาก่อน

ซึ่งเมื่อนำไปวิปัสสนา หรือพิจารณาไปบ่อย ๆ เนือง ๆ  ก็ย่อมจะเข้าใจ  รู้ความจริงและเมื่อได้รู้ความจริงแล้ว รู้ละเอียดทั่วถึง แล้วก็  จะนำไปสู่ความหน่ายในสังขารทั้งหลาย เป็นต้นเหตุสำคัญที่ทำให้คนละคลายไปจากกิเลส ตัณหา  อุปาทาน  หน่ายไปจากกามารมณ์และความดีดดิ้นแห่งจิตใฝ่ในกามารมณ์ลงไปได้   แล้วจุดประกายปัญญาธรรมแห่งมรรคผลนิพพานขึ้นได้ นั่นคือไปสู่โสดาปัตติมรรค  โสดาปัตติผล อย่างที่ท่านอัญญาโกญฑัญญะ สำเร็จในวันอาสาฬหบูชายุคพระพุทธองค์  เป็นเบื้องต้นไป ถึง อรหัตมรรค  อรหัตตผล เลยสู่พุทธภาวะ หรือ  พุทธภูมิอันสูงสุดต่อไป แม้ในชาตินี้  ปีนี้  เดือนนี้  วันนี้   ที่นี่และเดี๋ยวนี้เอง  ภพนี้เองเลย ก็ย่อมอยู่ในครรลองของเหตุและผลที่จะเป็นไปได้

8.

หลักธรรมขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จึงเป็นสิ่งที่มีคุณค่าอย่างประเสริฐของพระพุทธศาสนาไม่ว่ายุคพุทธองค์เองหรือยุคปัจจุบันนี้ ไม่ว่าโลกยุคเก่าก่อน ยุคพุทธองค์ หรือโลกยุคใหม่นี้อันเป็นโลกใหม่แห่งเทกนิควิทยาศาสตร์สุงส่งก็ตาม ย่อมได้ประโยชน์อย่างสูงยิ่ง 

·         พระครูพุทธิพงศานุวัตร
               8 ก.ค.2560

 

-----
-----

Thai-English

 

 

Asanha Bucha Day 2017

The day the Buddha gave his first sermon to Panchawakkey.

Phayap Panyatharo shared a memory.

-----

1.

Asanha Bucha Day It is the first day that the Buddha, in the 6th month, the 15th day of the 6th lunar month, attained enlightenment. and had not yet moved him from Uruvela Senanikhom Sub-district He continued to review what he had enlightened until 2 months later, so he decided to travel to the Asipta Maruekhathaiyawan Forest. Mueang Varanasi to show his knowledge to the 5 Panchavaggi who had come to serve him while practicing It was the full moon day of the 8th lunar month, 2 months later from his enlightenment.

2.

Suffering, the world is suffering is the enlightenment of the Buddha What people don't know is All people are suffering. The poor and the poor are suffering that we can easily see. But we tend to understand that rich people, millionaires, billionaires, do not suffer, which is not because all people are subject to the same cause of suffering. But each has a different reason. Therefore, it is reputed that all people are suffering. because everyone has a reason There is no escape from the cause of suffering, that is, lust, which is defilement, greed, hatred, and clinging. Different types of hardships. Rich people are rich, but they are not free from desires. not freeing from their own specific desires therefore must be This is the state of lust and defilements, the state of liberation from craving, liberation from defilement, that is the state of Samudaya, Samudaya, meaning emptiness, the state of liberation from defilements, from the three types of craving that He has classified in the Dhammacakkappavattana Sutta. That's it (bhavatanha, vibhavatanha, kamatanha), and after being freed from craving, that is nirvana.

3.

The Eightfold Path: Right View, Right Mind, Right Mind, Right Speech, Right Action, Right Occupation, Right Effort, Right Mindfulness, Right Mindfulness, Right Concentration. Like)............8 This is divided into the tri-sikkha, which is the morality, which is right-right, right-right, right-right, and right-right-vaca, right-right-rightness, and right-right-rightness, and right-right-rightness, right-right-rightness, right-rightness, and right-rightness. will be easier to understand

The precepts are Sammā ājīva, sammākammanta, and sammā vaca.

Samadhi includes Sammāvayama and Sammā meditation.

Wisdom is Sammāditthi, Sammā Sangkappo, and Sammāsati.

It is already well known to Buddhists the word sacrament, meditation, and wisdom, and for lay people, kin and yoma, there is another word for alms, morality, concentration, and wisdom. The word alms is for lay people, relatives and relatives use prestige instead of the word sīla. The method of monks, novices, especially, therefore, Khun Yom is the one who uses the method of Khun Yom by giving alms, giving instead of keeping the precepts. Because in the secular way, one cannot keep the full 100 precepts, but instead can do alms, so that the path of fruition and nirvana can not be defeated by monks and novices by doing this instead.

 

4.

and finally the Buddha According to this Dhammacakkappavattana Sutta, he emphasized on wisdom, being able to know the truth of the Lord Buddha with wisdom, that is, to know with Sammaditthi, Sammasangkappo, and RightSati as he emphasized in the Dhammacakkappavattana Sutta that Chakhung Udapa. thi Yanang Udapati wisdom Vijja Udapadi Aloko Udapadi, which these 5 Udapadis refer to wisdom, the use of thought. Wisdom considers all. Therefore, attaining enlightenment in the truth That when knowing it, one can instantly relax and destroy defilements, desires, and clinging to it is through the use of wisdom or introspection that requires frequent reflection and reflection, which we should understand when talking about practical practice. Introspection We speak of Vipassana that Vipassana is to contemplate, never stop contemplating any particular dharma that is important to achieve attainment, such as Lord Anya Kondanya. He considered and saw the truth: Yangkinchi Samutayadhammam Sapphantang Nirodhadhammanti Something has already happened. the whole thing It must be destroyed naturally. As it appears in the Dhammacakkappavattana Sutta or the words of the Lord Buddha on the day of Asanha Puja that

5.

<<< Imasminca pana weiyakaranasmin bhagna mane ayasmato Kontanyassa Wirachang Vitamalang Dhammachakhung Udapati yangki Jiji samutayadhamman sabphantang nirodhadhammanti pawattite ca bhagavata dhammacakke bhumma deva sattamanussavesung >>>

which has a Thai translation that we

<<< Well, when this syntax which the Blessed One is speaking

An eye in the Dharma, free from dust, without blemish, has arisen. to the elder Kondanya, saying, “Something has naturally occurred. the whole thing must be completely destroyed.” When the Dharmachakra of the Blessed One let it be the gods then make a loud noise. >>>

In this dharma paragraph, note that the words Konthanassa Virachang, Vitamalang, Dhammachakhung, Udapādi arise before, meaning the eye-dharma without dust, without blemish, has arisen to the Buddha. old man ....The word dhuli and the word maladina mean lust, bhava-tanha, vibhava-tanha, and kama-tanha, which He spoke about Samudaya. Or, like Anya Kondanya, when he becomes lighter, he attains Sotapanna.

6.

As for meditation, there can be vigorous and continuous practice by the Sangha of disciples directly. or a layperson who has enough time and enough devotion with the basis of precepts (secular food) or supported before and then practice the 8th path Concerning Sammāvayama and Samadhi, having reached the highest level of samadhi, the concentration disappears, and that is accomplished, nirvana is also achieved. But going to meditation will be difficult, difficult, requires a lot of effort, and a lot of devotion because it will go to the 3 levels of meditation practice, namely Master Meditation, Uppana Samadhi, and Appana Samadhi, and will continue to relate to the 4 levels of meditation A. Sin (Apo Techo, Akaskasin and Asuphakasin, etc.) and Prana (this subject of Theravada Thai monks don't teach and don't have teachers.) Finally, the meditation that has been accumulated like this reach the peak and if the prestige is full, it disappears during practice, i.e. concentration disappears, contemplation disappears, kasin disappears, prana vanishes, that is, one can escape from the human world and enter the world of nirvana. and went to meet the world is a world that ends The same card as the side that comes through introspection As mentioned before, therefore, if we continually pay attention to the first chapter of the Dharma The first is the Dhammacakkappavattana Sutta. of this first chapter of the Buddha so often until the birth of Dhammacakkung Udapadi, it would be like the Lord Anya Kondanya itself. Therefore, it should be that all of us buddhist will be sure to interpret do introspection Constantly contemplating, living according to Anya Kondanya,

7.

<<< Yangkinchi Samutayadhamman Sapphantang Nirodhadhammanti Something has already happened. the whole thing must be destroyed as normal >>>

Sabbe sankhara, alas, all sankharas are impermanent. There is a change of state all the time. It cannot remain in its original condition at all.

Sabbe sankhara, dukkha, all sankharas are suffering. but gradually deteriorated gradually, unable to endure the original state: being born, getting old, getting sick and dying, having died and being born again. not at all fixed

Sabbe dhamma anatta All things are not mine, not self, not self, do not hold on to that this is mine, this is his. Because the truth is Anatta, not something that can be held to be ours.

This is what the Lord Buddha said: It was something that people had never known before.

which when led to introspection Or consider it often, you will understand. know the truth, and when the truth is known Knowing thoroughly and then will lead to displeasure in all body parts. It is an important cause that causes one to be free from defilements, desires, clinging, and dissipation from lust and the squirming of the mind of lust. and can ignite the wisdom of the path of nirvana That is, to Sotapatti Marga, Sotapatti Fruit, as Anya Kondanya. Successfully completed on Asanha Bucha Day in the era of the Buddha Even in this life, this year, this month, today, here and now, this life itself is in the course of cause and effect. can go

8.

Principles of the Lord Buddha Therefore, it is an extremely valuable thing of Buddhism, whether it is the Buddha's era or the present era. Whether it is the old world before the Buddha era or this new world which is a new world of advanced scientific techniques would benefit greatly

• Phrakhru Putthipongsanuwat

               8 Jul. 2560

 

-----
-----