สื่อตั้งฉายารัฐบาล รัฐมนตรี ปี 2554

หมายเหตุ : การตั้งฉายารัฐบาลและรัฐมนตรีประจำปีของผู้สื่อข่าวสายทำเนียบรัฐบาล ถือเป็นธรรมเนียมปฏิบัติสืบเนื่องกันมา เพื่อสะท้อนความคิดเห็นของสื่อมวลชนต่อการทำงานของรัฐบาล จากประสบการณ์การทำงานที่ปรากฏต่อสื่อสาธารณะ โดยมิได้เป็นความเห็นส่วนตัวของผู้ใดผู้หนึ่ง แต่มาจากมติส่วนรวมของสื่อมวลชน โดยในปีนี้ ผู้สื่อข่าวทำเนียบรัฐบาลได้ประชุม และมีมติให้ตั้งฉายารัฐบาลและรัฐมนตรีประจำปี 2554 ดังนี้                ฉายารัฐบาล : ทักษิณส่วนหน้า                การบริหารงานของรัฐบาล น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร ไม่สามารถสลัดภาพว่ามีพี่ชายอย่าง พ.ต.ท.ทักษิณ ชินวัตร อดีตนายกรัฐมนตรี อยู่เบื้องหลังได้ จนรัฐบาลชุดนี้เปรียบเสมือนศูนย์บัญชาการส่วนหน้าของตัว พ.ต.ท.ทักษิณ ที่ต้องทำตามสิ่งที่ พ.ต.ท.ทักษิณ คิด และวางไว้ให้ ไม่ว่าจะเป็นนโยบายประชานิยมที่ชูสโลแกน “ทักษิณคิด เพื่อไทยทำ” หรือในการจัดตั้งคณะรัฐมนตรี ผู้ที่มีสิทธิได้ตำแหน่ง ต่างเดินทางไปถึงดูไบเพื่อแสดงวิสัยทัศน์กับ พ.ต.ท.ทักษิณ ล่าสุด พ.ต.ท.ทักษิณ ยังได้ไปกรุยทางให้กับ น.ส.ยิ่งลักษณ์ ก่อนการเดินทางไปเยือนประเทศต่างๆ นอกเหนือไปจากการการันตี ว่า น.ส.ยิ่งลักษณ์ คือ โคลนนิงของตัวเอง                น.ส.ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร นายกรัฐมนตรี : นายกฯ นกแก้ว                น.ส.ยิ่งลักษณ์ เป็นผู้หญิงที่มีความสวย บุคลิกดี มีความความโดดเด่น คล้ายกับนกแก้วที่มีสีสันสวยงาม แต่กลายเป็นนกแก้วที่ต้องติดอยู่ในกรงทอง ไม่สามารถบินไปไหนมาไหนได้ด้วยตัวเอง ต้องมีพี่เลี้ยงคอยประกบดูแลอย่างใกล้ชิด บทบาทที่ น.ส.ยิ่งลักษณ์ แสดงต่อสาธารณชน จึงเป็นเพียงนกแก้วที่พูดตามบทที่มีคนเขียนหรือบอกให้พูดเท่านั้น และลักษณะการตอบคำถามของ น.ส.ยิ่งลักษณ์ ก็มักพูดซ้ำไปซ้ำมา หรือวกวนจนไม่รู้ข้อเท็จจริงคืออะไร หลายครั้งก็พูดผิดกระทั่งตกเป็นเป้าของการวิพากษ์วิจารณ์                นายยงยุทธ วิชัยดิษฐ รองนายกรัฐมนตรีและรมว.มหาดไทย : ทักษิโด้โชว์ห่วย                เคยเป็นถึงแคนดิเดตนายกรัฐมนตรี จากประวัติการทำงานที่เป็นถึงอดีตปลัดกระทรวงมหาดไทย เมื่อพรรคเพื่อไทยชนะการเลือกตั้งได้จัดตั้งรัฐบาล นายยงยุทธจึงถูกวางตัวให้รับตำแหน่งสำคัญในฐานะ รมว.มหาดไทย เพื่อตอบแทนความภักดีที่คอยดูแลพรรคในช่วงเวลาที่ตกต่ำสุดขีด แต่นอกจากการเป็นผู้ที่แต่งกายและมีบุคลิกดีคล้ายผู้ชายใส่ “ทักซิโด” เมื่อถึงเวลาแสดงผลงานกลับสอบตก “โชว์ห่วย” จนมีเสียงเรียกร้องภายในพรรคให้ปรับออกจากตำแหน่ง คำว่า “ทักษิโด้” ในที่นี้ยังเป็นการล้อจากชื่อของ พ.ต.ท.ทักษิณ ผู้อยู่เบื้องหลังของการได้มาซึ่งตำแหน่งของ นายยงยุทธ ด้วย                ร.ต.อ.เฉลิม อยู่บำรุง รองนายกรัฐมนตรี : กุมารทองคะนองศึก                กุมารทองมักสวมเครื่องทรง แทนสัญลักษณ์ของผู้มีตำแหน่งสำคัญ โดยลักษณะทั่วไปของกุมารทองคือจะทำงานตามคำสั่งและทำเพื่อประโยชน์ของผู้เลี้ยงเท่านั้น เช่นเดียวกับ ร.ต.อ.เฉลิมที่จะทำงานตามคำสั่งของ พ.ต.ท.ทักษิณ เพื่อประโยชน์ของ พ.ต.ท.ทักษิณ นอกจากนี้ ร.ต.อ.เฉลิม ยังมักจะเป็นพรายกระซิบคอยบอกบทของเพื่อนรัฐมนตรีระหว่างการชี้แจงต่อที่ประชุมสภาผู้แทนราษฎร อีกทั้ง ร.ต.อ.เฉลิม ยังมีความซุกซน ชอบเข้าไปเกี่ยวข้องกับหลายเรื่องที่ไม่ใช่งานในความรับผิดชอบของตัวเอง หวังเพียงสร้างประเด็นข่าว และยังมีความคึกคะนองพร้อมที่จะประกาศศึกกับใครก็ได้จนบางครั้งกลายเป็นการชักศึกเข้าบ้าน                พล.ต.อ.ประชา พรหมนอก รมว.ยุติธรรม : อินทรีหลงป่า                พล.ต.อ.ประชา มีดีกรีเป็นถึงอดีตอธิบดีกรมตำรวจ พื้นเพเป็นคนอีสาน และได้แสดงผลงานการปราบปรามสมัยสวมเครื่องแบบสีกากีอย่างโดดเด่น จนถูกขนานนามว่าเป็น “อินทรีอีสาน” แต่เมื่อเข้ามาเป็นรัฐมนตรีกลับได้รับงานที่ผิดฝาผิดตัว คืองานแก้ปัญหาน้ำท่วม ในฐานะผู้อำนวยการศูนย์ปฏิบัติการช่วยเหลือผู้ประสบอุทกภัย (ศปภ.) ซึ่งไม่ใช่งานที่ถนัด อีกทั้งการแก้ปัญหาดังกล่าวก็ไม่ได้ดีเท่าที่ควร หลงทิศหลงทาง ส่งผลให้ปัญหาน้ำท่วมลุกลาม ประชาชนหลายพื้นที่เกิดความขัดแย้ง กระทั่งตัว พล.ต.อ.ประชา ยังถูกอภิปรายไม่ไว้วางใจและถูกฝ่ายค้านยื่นถอดถอนออกจากตำแหน่ง                นายสุรพงษ์ โตวิจักษณ์ชัยกุล รมว.ต่างประเทศ : “ปึ้ง” เป้าเป๊ะ                “ปึ้ง” เป็นชื่อเล่นของ นายสุรพงษ์ ผู้ที่ถูกสังคมตั้งคำถามนับแต่เข้ารับตำแหน่ง รมว.ต่างประเทศ ว่ามีความรู้ความสามารถเพียงพอต่อการรับตำแหน่งสำคัญนี้ได้หรือไม่ แต่ผลงานตลอด 4 เดือนที่ผ่านมา สะท้อนผลงานนายสุรพงษ์ เข้าเป้าทุกประการเพื่อ พ.ต.ท.ทักษิณ ไม่ว่าจะเป็นการขอวีซ่าเดินทางเข้าประเทศญี่ปุ่นให้กับ พ.ต.ท.ทักษิณ และอาศัยจังหวะชุลมุนช่วงน้ำท่วม ออกหนังสือเดินทางให้กับอดีตนายกฯ หรือแม้แต่การแต่งตั้งโยกย้ายข้าราชการในกระทรวง                พล.ต.อ.โกวิท วัฒนะ รองนายกรัฐมนตรี : ประแจปากตาย                อดีตผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติ (ผบ.ตร.) ผู้นี้ เป็นคนที่มีบุคลิกพูดน้อย มีท่าทีแข็งทื่อ คล้ายครั้งทำเหมือนพูดไม่รู้เรื่อง ทำให้ไม่มีบทบาทตามหน้าสื่อหรือภายในพรรคเพื่อไทย แต่ความจริง พล.ต.ท.โกวิท เป็นตัวเดินเกม และคอยแก้ไขปัญหาให้กับรัฐบาลรวมถึงพรรคเพื่อไทยในหลายๆเรื่อง ที่โดดเด่นคือการกล่อมให้ พล.ต.อ.วิเชียร พจน์โพธิ์ศรี ย้ายจากตำแหน่ง ผบ.ตร.มาเป็นเลขาธิการสภาความมั่นคงแห่งชาติ เพื่อเปิดทางให้กับ พล.ต.อ.เพรียวพันธ์ ดามาพงศ์ พี่ภรรยาของ พ.ต.ท.ทักษิณ ได้เป็น ผบ.ตร.สมใจ หลังเจ้าตัวรอคอยตำแหน่งนี้มาอย่างยาวนาน                นายกิตติรัตน์ ณ ระนอง รองนายกรัฐมนตรี และ รมว.พาณิชย์ : ปุเลง...นอง                ล้อมาจากคำว่า “บุเรงนอง” ที่เป็นแม่ทัพใหญ่ในนิยาย “ผู้ชนะสิบทิศ” เช่นเดียวกับ นายกิตติรัตน์ ที่เป็นขุนพลด้านเศรษฐกิจ ผู้ประกาศตัวว่า จะเข้ามากู้วิกฤตให้กับประเทศ แต่การทำงานของนายกิตติรัตน์ กลับเป็นไปอย่างติดๆขัดๆ ไม่ราบรื่นเหมือนกับปุเลงไปเรื่อยๆ นอกจากนี้ ยังมีปัญหากับ นายธีระชัย ภูวนาถนรานุบาล รมว.คลังหลายครั้งหลายหน กระทั่งเกิดเหตุน้ำท่วมใหญ่ ทะลักเข้านิคมอุตสาหกรรมสำคัญหลายแห่ง สร้างความเสียหายมหาศาล จนกระทั่งนายกิตติรัตน์ ต้องน้ำตานองหน้าต่อคนทั้งประเทศ                นายพิชัย นริพทะพันธุ์ รมว.พลังงาน : ไอเดียกระฉอก                เป็นเจ้าโปรเจกต์ สารพัดคิด หลายเรื่องยังไม่ได้ข้อสรุปในที่ประชุม ก็เป็นเจ้าตัวที่ทำให้กระฉอกออกมา อย่างโครงการนิวไทยแลนด์ที่เจ้าตัวออกมาเปิดเผยว่า รัฐบาลเตรียมกู้เงิน 9 แสนล้านบาทเพื่อมาฟื้นฟูประเทศ แต่สุดท้ายนายกรัฐมนตรีกลับปฏิเสธว่าไม่มีโครงการดังกล่าว หลายไอเดียที่เจ้าตัวคิดออกมาดังๆ แล้วถูกติติงจากผู้รู้ว่าไม่น่าจะนำไปปฏิบัติได้จริง เพียงข้ามวันนายพิชัย ก็ออกมาปฏิเสธว่า ไม่ใช่ไอเดียของตน เหมือนน้ำที่กระฉอกไป กระฉอกมา หาอะไรแน่นอนไม่ได้ สุดท้ายผลงานเลยไม่เป็นไปตามเป้า                นายธีระ วงศ์สมุทร รมว.เกษตรและสหกรณ์ : ขงเบ๊                “ขงเบ้ง” เป็นกุนซือคนสำคัญในเรื่องสามก๊ก ซึ่ง นายธีระ เคยนำไปเปรียบเปรยในสภา ถึงปัญหาน้ำท่วมที่ผ่านมา ว่าต่อให้ขงเบ้งมาเกิดใหม่ก็แก้ปัญหาไม่ได้ ซึ่งนอกจากนายธีระไม่ใช่คนที่คอยวางแผนให้คนอื่นปฏิบัติตาม ยังจะเป็นคนที่รับคำสั่งจาก นายบรรหาร ศิลปอาชา ประธานที่ปรึกษาหัวหน้าพรรคชาติไทยพัฒนา ทั้งงานในกระทรวงเกษตรฯ และการบริหารจัดการน้ำ คำว่า “เบ๊” นอกจากแปลว่าทำตามคำสั่งคนอื่นแล้ว ยังมาจากแซ่ของนายบรรหาร ที่แปลว่า “ม้า” หรือ “อาชา” ด้วย                นายปลอดประสพ สุรัสวดี รมว.วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี : ผีเจาะปลอด                เป็น รมว.วิทยาศาสตร์ฯ แต่โด่งดังจากการเตือนภัยว่าน้ำจะท่วม กทม.ทำให้ถูกวิพากษ์วิจารณ์ว่าตื่นตูมเกินเหตุ แต่ท้ายสุดน้ำก็ท่วมกทม.จริงๆ นับจากนั้นนายปลอดประสพ จึงมีบทบาทสำคัญในการให้ข้อมูลเรื่องน้ำ อย่างไรก็ตาม การเตือนภัยระยะหลังของนายปลอดประสพ จะเป็นไปในลักษณะให้ตื่นกลัว มากกว่าตื่นตัว ที่สำคัญด้วยบุคลิกของนายปลอดประสพ ที่เป็นคนพูดเก่ง แม้แต่เรื่องที่ไม่ให้พูด เปรียบเสมือน “ผีเจาะปาก” แต่สำหรับนายปลอดประสพ กลายเป็น “ผีเจาะปลอด” เพราะการพูดแต่ละครั้งมักจะทำให้คนกลัว หรือตกใจ                @ วาทะแห่งปี “น้ำตาที่ไหลไม่ได้มาจากความอ่อนแอ ใครไม่โดนไม่รู้ มันเป็นอารมณ์ร่วม” ของ น.ส.ยิ่งลักษณ์                เป็นคำให้สัมภาษณ์ของ น.ส.ยิ่งลักษณ์ เมื่อวันที่ 10 พ.ย.ที่ ศปภ.ในช่วงเวลาที่รัฐบาลกำลังเผชิญวิกฤตอย่างหนัก หลังจากไม่สามารถสกัดกั้นไม่ให้น้ำเข้ามาท่วม กทม.รวมถึงนิคมอุตสาหกรรมต่างๆได้ ผลโพลต่างๆ ก็ออกมาตรงกันว่าไม่เชื่อถือการทำงานของรัฐบาล นำไปสู่คำถามที่ว่ารัฐบาลจะสามารถประคองตนจนถึงสิ้นปีหรือไม่ ช่วงเวลานั้นไม่ว่าจะไปปฏิบัติงานที่ใด น.ส.ยิ่งลักษณ์มักจะหลั่งน้ำตาออกมา จนหลายคนมองว่าเป็นพฤติกรรมที่สะท้อนภาวะจิตใจของ น.ส.ยิ่งลักษณ์ ที่ไม่ได้ต้องการเล่นการเมืองมาแต่ต้น แต่ถูกพี่ชายผลักดันให้มาทวงความเป็นธรรมให้กับตระกูลชินวัตร แม้จะเฉไฉไปว่าร้องให้เพราะเห็นใจประชาชนก็ตาม

ผู้ตั้งกระทู้ 001 :: วันที่ลงประกาศ 2011-12-29 08:04:20

[1]

ความเห็นที่ 1 (3321584)

มีรายงานเรื่องตั้งฉายานี่ถี่จริง ๆ  ขยันตั้งกันจริง ๆ   นี่มาจากเอแบคโพล   ว่า   "คนตั้งฉายารัฐบาลเอาอยู่  ชอบ ปราบยา ยี้แก้น้ำท่วมโกงถุงยังชีพ"   เอสเอ็มเอส ส่งมาจาก inn pol (โพลห่วย ๆ นี้ส่งมาให้เราได้อย่างไร  ไม่ได้สมัครสมาชิกสักหน่อย   .....   มีเอสเอ็มเอสอีกสองสามสาย  ส่งข่าวมาให้ระยะนี้โดยไม่ได้สมัคร.....  มาได้อย่างไร .....   กระทรวงอีซีที   ดูให้หน่อย   ประชาชนเดือดร้อนเพราะถูกบังคับจ่ายจากพวกหัวเอารัดเอาเปรียบทางสื่อพวกนี้ตลอดเวลา   มิน่า  เขาจึงว่าได้อันดับโหล่ ๆ)    "สื่อตั้งฉายาสภากระดองปูแดง  นายกดาวดับ  รังสิมาดาวเด่น สว.สังคโลก......................."   ไปเอายายรังสิมามาว่าเป็นดาวเด่น เพราะเหตุที่พูดฉอด ๆ ๆ ๆ   จนถูกอุ้มออกไปจากสภา  อย่างนั้นหรือ    ........   สื่ออะไรไร้เหตุผลจริง ๆ       นั่นแหละ  ความไร้รับผิดชอบ    ตามหลัก เขาต้อง    ข่มบุคคลที่ควรข่ม  ชมบุคคลที่ควรชม  ไปดูที่หัว นสพ.สยามรัฐซี เขียนว่าอย่างนี้   นิคฺคณฺเห นิคฺคหารหํ   ปคฺคนฺเห ปคฺคหารหํ    เป็นธรรมะของพระพุทธเจ้าใช้เป็นธรรมประจำสื่อก็ได้  แปลว่า  พึงข่มบุคคลที่ควรข่ม  พึงชมบุคคลที่ควรชม     ............ (สังคมจึงจะเจริญ มีธรรมะเกิดขึ้นในสังคมนั้น)    ถ้าสื่อไร้ธรรมะ  นั่นแหละสื่ออาธรรม   คุณไปชมคนพาล ให้ท้ายคนพาล ๆ ก็เบ่งพองเต็มเมืองสิ   ส่วนคนดีคนไปตำหนิ  คนดีก็ลี้หนีหายไป   สังคมจะมีใครดูแลล่ะทีนี้     พวกไร้หัวคิดจริง ๆ           สื่อไม่น่านับถือจริง ๆ    ทำตนเป็นเด็ก ๆ อมมือ    มีปากก็พูดไป     มีปากกาก็เขียนไป      สื่อคงไม่รู้ตัวเท่าไรว่า จริง ๆ แล้ว  คนเขาคิดอย่างไรต่อตัวเอง  ทั้งในรูปส่วนตัวและส่วนรวม   สื่อน่าขยะแขยง     เมื่อเฉียดมาใกล้ ๆ เรา    ไม่อยากให้มาใกล้ ๆ  เกลียดกลิ่นสาป   แมงสาบ        เป็นวัฒนธรรมศรีธนญชัยอีกแบบหนึ่งในสังคมไทย   นั่นคือไม่ค่อยมีสำนึกของความรับผิดชอบในการกระทำของตนเองต่อสังคม  โดยคิดว่าทำอะไรไป พูดอะไรไป เป็นเพียงเรื่องสนุก ๆ  และตนเป็นพวกมีปาก  ก็เพียงเม้าท์กันไปสนุก ๆ    ไม่ได้เอาจริงเอาจังอะไร   แต่แล้วก็เลยเถิดไป  แล้วก็ไร้คนรับผิดชอบ  นี่คือศรีธนญชัย     ก็เลยกลายเป็นการสมสร้างอุปนิสัยสังคมไทยไปในทิศทางที่เหลาะ ๆ แหละ ๆ   เมื่อคิดจะทำอะไร  ก็ทำได้เพียงการทำเล่น ๆ  เหลาะ ๆ แหละ ๆ    พวกที่ชอบทำโพลต่าง ๆ  น่าจะยกระดับตนเองขึ้นไปเป็นการศึกษาวิจัยลักษณะอุปนิสัยคนไทย สาเหตุของพฤติกรรมต่าง ๆ ในสังคมไทยบ้าง    จะได้หาสาเหตุที่แท้จริงมาตั้งประเด็นการพัฒนาทางบุคคลิกภาพ  ...   ให้รอดไปจากอิทธิพลวัฒนธรรมศรีธนญชัย   มาเรื่องสื่อต่อ..... ที่พูดนี้ มิใช่ผลงานวิจัยอย่างอาจจะอ้างอิงได้  มาจาก  การสังเกตุการณ์(observe)ยาวนาน  และได้ทดสอบสมมติฐาน บางข้อมานานแล้ว  ...........แม้การพูด การเขียน การแสดงความคิดเห็น  ของสื่อ และสังคมไทยทั่วไป ก็ไม่มีความเอาจริงเอาจัง    พอใจแค่ความคมคายในวาทะ  แข่งกันในเชิงวาทะ ว่าของใครคมคายกว่า ......  แม้กระทั่งว่าใครด่าได้ลึก  ได้ซึ้ง  ได้ถึงใจ รุนแรงกว่า......นี่แหละพฤติกรรมศรีธนญชัย  ....   ดังปรากฎชัดเจนในประชาชนชาวใต้ ที่นิยมเรื่องการโต้วาที เอาวาทะมาแลกกัน  ตามวัฒนธรรมชนงัว และโนราห์    อย่างที่พรรคประชาธิปัตย์ เป็นมา และเป็นอยู่ขณะนี้    กลายผลไปเป็น   พรรคที่     ดีแต่พูด     สื่อมวลชนไทยก็แสดงออกทางดีแต่พูดเช่นเดียวกัน     เรามองว่าเมื่อไรสังคมไทย จึงจะรู้จักตั้งใจทำงานกันเสียที   เวลาพูด  ก็ขอให้รู้ว่า   อะไรคือการพูดกันเล่น ๆ    และอะไรคือการพูดกันจริง ๆ    แยกประเภทหน่อยนะ     นานมาแล้ว ที่มีการพูดกันแบบ    เล่น ๆ กันไปหมด      จนเวลาพูดเอาจริง ๆ  ก็ไม่มีใครเชื่อว่านั่นเป้นคำพูดจริง ๆ      มองเป็นเรื่องเล่น ๆ ที่กลบเกลื่อนด้วยเสียงหัวเราะและรอยยิ้ม ๆ ไปหมด    แน่ละ   เมื่อเราไปต่อว่าสื่อเข้าว่า   ดูถูกดูหมิ่นเขา    ทำให้เขาเสียหาย   การเขียนของคุณเป็นการดิสเครดิต   โดยไร้เหตุผล  คุณรับผิดชอบในการวิเคราะห์วิจารณ์ของคุณหรือเปล่า ?   สื่อจะไม่เข้าใจ  ถ้าถามถึงความรับผิดชอบ    นั่นหมายถึงสื่อไม่เข้าใจคำว่า   สิทธิ   เขาเข้าใจเอาแบบที่ไม่ถูกต้องตามครรลองประชาธิปไตย เพราะเขาคิดว่าสิทธิคือเสรีภาพที่จะเขียน จะพูด จะทำอะไรก็ได้ตามใจตนเอง   โดยปราศจากการเห็นอกเห็นใจคนอื่น ผู้ที่ได้รับผลกระทบ   จนลืมไปว่า   ในระบอบประชาธิปไตย  เขาไม่ได้ให้คุณคนเดียวมีสิทธิ      เขาให้ประชาชนทุกคนมีสิทธิเท่า ๆ พอ ๆ กับคุณ   และให้อย่างเสมอภาค   เขาว่า   มี  equality  เสมอ ๆ กันทุกคน    แต่ถ้าคุณไปเข้าใจว่าคุณได้สิทธินั้นเพียงคนเดียว   อย่างนี้มันโง่เกินจะสอนแล้ว     ถ้าไม่งั้นคุณลองตอบซิว่า       สิทธิของคุณมีขอบเขตอยู่เพียงไหน ?     คำตอบ         ไม่ใช่เพียงพูดคำตอบออกมาถูกตรงตามเฉลยข้อสอบเท่านั้น     แต่ต้องเข้าใจ  และยังผลให้การประพฤติเป็นไปเองโดยอัตโนมัติ แห่งจิตใจที่รอบรู้ในเรื่องสิทธิของตนและของคนอื่น    รอบรู้ถึงว่าการกระทำอย่างไรที่ต้องไม่ละเมิดสิทธิของคนอื่นเขา   ....   ขอเพียงแต่เข้าใจให้ดี เข้าใจอย่างที่ชาวไทยพุทธเราโดยทั่วไปในชนบท  แม้เขามีการศึกษาต่ำเพียงป.3 ป.4 เข้าใจดีในเรื่อง   ความเห็นอกเห็นใจผู้อื่น เข้าใจในทุกข์ในสุขของคนอื่น  เข้าใจผู้ตกทุกข์ได้ยาก   นั่นแหละครับ   ฉะนั้นจึงได้เห็นสิ่งที่เราได้เห็น อย่างที่เห็นเขาออกมาช่วยเหลือกันในระยะน้ำท่วมนั่นแหละครับ  ถึงขนาด รองนายกรัฐมนตรี- นายกรัฐมนตรีเห็นก็อดน้ำตาไหลไม่ได้      นั่นแหละเขาเข้าใจกันและกัน มีความเข้าใจคนอื่น  คนอื่นเข้าใจเรา  สังคมจึงจะเกิดภราดรภาพ  เหมือนเรา เราเหมือนคนอื่น นั่นเท่ากับภาษาใหม่ ๆ แห่งประชาธิปไตยที่ว่า  เขารู้ในสิทธิของตนและของคนอื่น นั่นเอง     และช่วยรักษาสิทธิของตนพอ ๆ กับช่วยรักษาสิทธิของคนอื่น .นั่นคือสิ่งที่ประชาธิปไตยต้องการ.... .จิตใจคนจะต้องสูงส่ง  รู้ในสิทธิของตน และรู้ในสิทธิของคนอื่น จึงจะเป็นประชาธิปไตยได้โดยสมบูรณ์