อนิจจัง คะ

ได้

ไม่รู้ธรรมะซักบท

ปฏิบัติได้ไหม ? คำตอบคือ ได้ครับ

แต่ได้ในสิ่งที่ไม่ถูกต้อง

ได้ รู้สึกแค่ ลมเข้าหรือลมออก ทางจมูก

แต่ถ้าจะได้ประโยชน์ที่ถูกต้องต้อง รู้ธรรม

เข้าใจธรรมเพียงบทเดียว ก็เพียงพอ

ก็ปฏิบัติได้ ปฏิบัติไปตามธรรมชาติคนนั่นเอง เกิดมาต้องทำมาหากิน ก็ทำมาหากินไปอย่างสุจริตไม่ไปแย่งชิงแก่งแย่งคนอื่น หรือแรก ๆ ก็ไปโขมยเขาบ้าง แล้วโดนตีหัวก็เข็ด ไม่โขมยอีก ก็ทำแต่ความสุจริตไป และทำไปอย่างขยันขันแข็งไม่ขี้เกียจ หาเงินหาทองมาให้มาก ๆ คิดเอาไปเลี้ยงพ่อ เลี้ยงแม่ เลี้ยงน้อง อดออมประหยัด แบบคนไทยยุคเก่า พวกผ้าขาวม้าห่อทอง เขากินข้าวต้มกัน กับลูกหินกลม ๆทอดน้ำมันไม่ยอมจ่ายกับแกล้ม ปลาทูเค็มก็ไม่ยอมซื้อ โดยวางแผนหาเงินให้ได้เท่านั้นเท่านี้ก่อน จึงจะซื้อปลาทูเค็มมาสักตัว ก็ไม่ซื้อกับแพง ๆ กินแต่ข้าวต้ม หรือ ข้าวเหนียว ต่อมาคนพวกนี้รวยกันเป็นมหาเศรษฐีไปตามๆ กัน พร้อมกับจิตใจที่หนักแน่นมั่นคงในการทำงานอย่างสุจริต ไม่ไปลักโขมยใคร หาบเข้าหาบของหากินไปแบบที่ว่า จนได้เป็นนายธนาคารก็มี นั้นแหละการปฏิบัติธรรมแบบไม่รู้ธรรมะสักข้อแต่รู้เรื่องที่ควรรู้ ตามธรรมชาติ เมื่อหิวจะทำอย่างไร ก็ทำไป ให้ถูก นั้นแหละธรรมะธรรมชาติ การทำมาหากินอย่างไรให้ร่ำรวย ไม่ต้องไปรู้ธรรมะเลยสักข้อ โดยเฉพาะธรรมะภาษาต่างประเทศ คิดเรื่องทำอย่างไรจะทำมาหากินได้เงินได้ทองมาเลี้ยงชีวิต แบบสุจริต แบบว่าเลี้ยงพ่อ แม่ เลี้ยงน้องๆ อุปการะการศึกษาแด่น้อง ๆ เราไป แบบมีความสามารถทำงานได้ดีไปเรื่อย ๆ ร่ำรวยแบบสุจริต และพยายามทำความร่ำรวยขึ้นมาให้ได้นั้นแหละการปฏิบัติธรรม ตั้งใจเลยก็ได้ว่า ชีวิตนี้ไม่รวยไม่ยอมตาย รวยให้ได้ รวยแบบสุจริต นั้นแหละ พอรวยก็สำเร็จธรรมพร้อมกันเลย (ไม่ใช่ไปรู้ธรรม อย่าโลภ อย่าหลง แล้ว ไม่ทำมาหากิน คิดว่าทำมาหากินหาเงิน หาความร่ำรวย เป็นความโลภ เป็นบาป นั่นแหละรู้ธรรมผิดไปเลยกลายเป็นคนจนไปอีก ธรรมะก็รู้ไปผิด ๆ ไปอีก) ...

ยิ่งรู้ยิ่งเห็นได้ไวครับยิ่งถ้าเขามีของเก่าอยู่แล้วเหมือนเปิดคลังได้เลย