ครูสีแดงมีมากเท่าไร ธุรกิจกลุ่มทุนที่สนับสนุนเผด็จการก็ยิ่งสะเทือนมากเท่านั้น เพราะนักเรียน นักศึกษาคือกลุ่มคนที่กินบะหมี่สำเร็จรูปมากที่สุด ถึงแม้ตลอดเวลาที่ผ่านมานักเรียน นักศึกษา และประชาชนจะถูกสอนว่าไม่ต้องสนใจเรื่องการเมืองเพราะนักการเมืองเป็นคนเลว เรื่องไกลตัวและปวดหัว แต่เขาก็เริ่มรู้แล้วว่ารัฐบาลนี้บริหารไม่เป็น นำพาประชาชนไปสู่ความยากจน สินค้าอุปโภคบริโภคขึ้นราคามาก แต่รายได้ต่ำเท่าเดิม แค่นี้นักเรียนก็รู้แล้วว่าการเมืองสำคัญอย่างไร พรรคการเมืองแบบไหนที่ประชาชนต้องการ เดี๋ยวนี้ประชาชนเขาไม่โง่อย่ามัวแต่สร้างภาพเลยหมดสมัยวาทกรรมอำพรางแล้ว

รัฐบาลนี้ต่างจากไทยรักไทย พลังประชาชนตรงที่ใช้เงินมากและเป็นโครงการตำน้ำพริกละลายแม่น้ำ  แต่หาเงินไม่เป็นเลยผลักภาระให้กับประชาชน คอยดูต่อไปว่าเมื่อน้ำมันขึ้นราคา สินค้าทั้งหลายขึ้นราคา ธนาคารขึ้นดอกเบี้ยเงินกู้ และรัฐบาลกู้มาแจก  สุดท้ายแล้วใครจะเดือดร้อน ต่อไปพรรคการเมืองต้องปรับปรุงวิสัยทัศน์คิดใหม่ทำใหม่ ถ้าคิดแบบรัฐบาลชุดนี้มีแต่พังกับพัง

เห็นด้วยกับการบอยคอตสินค้าที่สนับสนุนเผด็จการ เพราะเป็นธรรมชาติของการค้าอยู่แล้วพอใจก็ซื้อ ไม่พอใจก็ไม่ซื้อ ไม่มีใครมาบังคับได้ และประชาชนส่วนใหญ่ต้องบริโภคสินค้าอุปโภคบริโภคอยู่แล้วไม่ว่ารวยหรือจน  กลุ่มทุนที่สนับสนุนม็อบที่ล้มรัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้งจะต้องได้รับบทเรียน และบะหมี่สำเร็จรูปเป็นก็สินค้าของคนจนที่โดนบอยคอตเป็นอันดับแรก  หากยังสนับสนุนเผด็จการรับรองว่าเรื่องจะไม่ได้รับผลกระทบเป็นไปไม่ได้เลย ตอนนี้อาจยังใหม่อยู่เพราะสินค้าที่ขายออกไปได้แล้ว  ยังไปอยู่ในร้านค้าปลีก หากร้านค้าเหล่านี้ขายได้น้อย  ยอดซื้อก็ต้องลดลง เพราะคนหันไปซื้อยี่ห้ออื่นรอดูผลต่อไป ที่แน่ๆร้านค้าของสหกรณ์ในโรงเรียนจำนวนมากยอดขายบะหมี่ยี่ห้ออื่นเพิ่มสูงขึ้น มีแต่ยี่ห้อที่สนับสนุนเผด็จการนี่แหละเหลือเต็มชั้นวางเลย  ครูแดงช่วยกันทำภารกิจทางประวัติศาสตร์โดยรณรงค์ให้เยาวชนของชาติบอยคอตด้วย  และหากยังอหังการไม่สนใจเสียงของประชาชนก็บอยคอตทุกๆแบรนด์ และสัจธรรมมีอยู่ว่าลูกค้าคือพระเจ้า