มาเล่นกลุ่มปมนี่ท่าน

คนล่ะเรื่องเลย ที่จริงเค้าก็เตือนพี่มานานล่ะ ในเมื่อไม่เหมาะกับจริตก็ตั้งกลุ่มเองแบบที่พี่เคยทำน่ะถูกแล้ว

ภาษาพาเข้าใจผิด ตีความผิด จึงเข้าใจผิด นักเรียนปรารถนาจะเป็นอาจารย์ในอนาคต แต่ปัจจุบันมีสถานะเป็นศิษย์อยู่ ต่อเมื่อเรียนจบจึงสมัครเป็นอาจารย์ เปลี่ยนจากสาวกเป็นศิษย์ก็จบความ

ท่านกำลังเรียนครู แต่ท่านยังไม่จบครู

ท่านก็ไม่เคารพครูที่กำลังมีอยู่ที่กำลังสอนท่านอยู่แล้วตีตนเสมอครูเสียแล้ว

ท่านควรพิจารณาเองครับว่า... 

พระสาวก​ คือ​ อะไร​ และสาวกภูมิ​ คืออะไร​ ต้องแยกแยะ​ออก​ให้ได้​ ท่านก็เล่นไปเหมารวมว่า​ พระสาวก​ ก็เหมือนสาวกภูมิไปเสียเรียบร้อย​ พุทธ​ภูมิ​หรือพระโพธิสัตว์​ เมื่อลงมาบำเพ็ญ​เพียร​บารมี​ในศาสนาในยุคหนึ่งยุคใด​ ท่านก็ให้ความเคารพและนอบน้อมต่อพระ​สัมมา​สัมพุทธ​เจ้า​ในยุค​นั้นเสมอ​ ทั้งในอดีต​ ปัจจุบัน​ และ​ อนาคต​ และปฎิบัติ​ตามแนวทาง​ให้ถูก​ทาง​ ส่วนสาวกภูมิ​คงไม่ต้องสาธยายให้มากความ​ ท่านคงเข้าใจในความหมายดีอยู่แล้ว​

กราบขอขมา​ท่าน​ ถ้าล่วงเกิน​

ในศาสนาขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเรา แบ่งมนุษย์ออกเป็น 2 พวกครับ คือ ปุถุชน กับ อริยชน หรือ อริยบุคคล ๆ มี 8 จำพวก โสดาปัตติมรรค โสดาปัตติผล, สกิทาคามิมรรค สกิทาคามิผล, อนาคามิมรรค อนาคามิผล, อรหัตตมรรค อรหัตตผล, และ เลยไปสู่ พุทธะ แล้วแบ่งเป็นปัจเจกพุทธะ กับ พุทธะพระพุทธเจ้า ปัจเจกพุทธ ท่านรู้แจ้งแล้วแต่ท่านไม่สอน(มีตัวอย่างก็ในเรื่องไซอิ๋ว นั้นแหละครับ เห้งเจีย อยากรู้วิชาชั้นสูงกว่าที่ตนรู้อยู่ รู้ว่ามีพระปัจเจกพุทธเจ้าอยู่ในเกาะใหญ่เร้นลับกลางทะเล ก็ไปตามหาพระองค์จนพบและมอบตนเป็นศิษย์ จนได้ความรู้สามารถเหาะแบบดั้นเมฆได้ นั่นแหละ พระปัจเจกพุทธเจ้าองค์นี้ท่านสั่งเลยว่าเห้งเจียออกไปจากเกาะนี้แล้ว ห้ามพูดถึงพระองค์อย่างเด็ดขาดหากพูดจะมีโทษร้ายแรงถึงเด็ดหัวเจ็ดชั่วโคตรเลย นั่นแหละครับพระปัจเจกพุทธเจ้า) ส่วนพระพุทธะพระพุทธเจ้าของเราท่านบรรลุแล้วท่านนั่งพิจารณาอยู่ตั้ง 49 วัน ว่าพระธรรมที่ท่านทรงรู้มันลึกซึ้ง ท่านก็คิดว่าคนคงจะฟังไม่รู้เรื่องไม่เข้าใจ บรรลุตามไม่ได้ หากท่านคิดอย่างนี้และไม่สอน หลีกไปเสวยสุขคนเดียวเงียบๆดีกว่าท่านก็จะเป็นพระปัจเจกพุทธเจ้า แต่พระพุทธเจ้าของเราพระองค์ทรงมีพระเมตตาสูง ประกอบกับมีพระพรหมมาอาราธนาให้ท่านสอน ท่านจึงออกมาสอน และสอนปัญจวัคคี เป็นธรรมบทแรก ทรงตรัสสอนไปจนจบธัมมจักกัปปวัตตนสูตร ปรากฎว่า ท่านอัญญาโกณฑัญญะ ได้สำเร็จเป็นพระโสดาบัน คนแรก(สำเร็จด้วยบทว่า ยังกิญจิ สมุทยะธัมมัง สัพพันตัง นิโรธะธัมมันติ สิ่งใดสิ่งหนึ่งเกิดขึ้นเป็นธรรมดา สิ่งนั้นมีความดับไปเป็นธรรมดา) จึงมีพระอริยบุคคล เกิดขึ้นในโลก ระดับโสดาบัน เกิดขึ้นเป็นองค์แรก เป็นพระโสดาบันองค์แรก ส่วนอีก4 รูปยังไม่สำเร็จอะไร เป็นปุถุชนต่อ

7วันต่อมา จึงทรงสอน อนัตตลักขณสูตร เรื่องความไม่มีตัวไม่มีตน คือเรื่องความว่าง ความไม่มีตัวตน ไม่มีอะไรนั่นเอง ทรงแสดงจบ ปรากฎว่า ปัญวัคคีย์ทั้ง 5 สำเร็จอรหันต์พร้อมกันเลย โดยข้ามขั้นไปเลย 4 องค์ข้ามขั้นโสดาบัน สกิทาคามี อนาคามี อรหัตตมรรค เข้าสู่ อรหัตตผลไปเลย นี่แหละ อริยบุคคลในพระพุทธศาสนา ในยุคพระพุทธเจ้าองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเรานี้ หรือยุคไหนก็ตาม ไม่มีพระพุทธเจ้า เป็นองค์ที่ 2นะครับ มีองค์เดียว ถึงมีก็เป็นปัจเจกฯหมด คนในโลกเรานอกจากพระอริยบุคคลแล้ว ก็บล้วนแต่เป็น ปุถุชนหมด....แม้กระทั่งเทวดา เทพเจ้าต่างๆบนสวรรค์ ก็ถือว่าเป็นปุถุชนนะ(ทางศาสนาพุทธแม้พระเยซู ศาสดาศาสนาคริสต์ พระมะหะมัด ศาสดาศาสนาอิสลาม ก็เป็นปุถุชนนะ) อริยบุคคล มีเฉพาะ8 ประเภทดังกล่าว รวมทั้ง พระปัจเจกพุทธเจ้า และ พระพุทธเจ้าด้วยเป็น 10 ความดี ความเลิศประเสริฐ ของพระอริยบุคคลแม้ระดับต้นเลยคือพระโสดาบันนี้ ยากที่ปุถุชนจะรู้ได้ เป็นเองจึงจะรู้ว่าเลิศประเสริฐเหนือโลกทั้ง 3 เลย(มีคำบูชาท่านมากมายในคัมภีร์ เช่นท่านยิ่งกว่ามหาจักรพรรดิ์เป็นต้น) คำว่าปุถุชนนี้ หมายถึง คนมีกิเลสอยู่ แม้กระทั่ง ท่านผู้บำเพ็ญสู่พุทธภูมิ โพธิสัตว์ ที่ถามกันอยู่นี่แหละครับ เอากิเลส ตัณหา อุปาทาน เป็นสิ่งตัดสิน ความเป็นปุถุชน หรือ อริยบุคคล ข้อแตกต่างระหว่างอริยบุคคลกับปุถุชน ก็คือ อริยบุคคล แม้เพียงระดับต้นคือโสดาบันท่านจะหยุดการทำบาปทำชั่วลงอย่างเด็ดขาด ส่วนปุถุชน ขึ้น ๆ ลง ๆ ไป ไม่ว่าจักรพรรดิ์ หรือ แม้พระโพธิสัตว์ ก็อาจจะดิ่งดำต่ำลงนรกได้ แต่ โพธิสัตว์นั้น มีทั้งโพธิสัตว์อริยบุคคล กับโพธิสัตว์ปุถุชน นี่แหละครับแลกเปลี่ยนความรู้กันขอให้เจริญทุกท่าน ๆ

ก็ธรรมดา ๆ เหตุผลธรรมดาๆ ก็อย่างท่านอัญญาโกญฑัญญะท่านเป็นปุถุชน ไม่ได้เป็นพระโพธิสัตว์ ท่านสำเร็จเป็นพระโสดาบันได้อย่างไร แม้เป็นพระโพธิสัตว์ มีบารมีโพธิสัตว์แล้วแต่เป็นปุถุชนอยู่ ก็อาศัยเหตุและผล อย่างเดียวกันนั้น ไม่ต่างกันเลย อันนี้มันเพียงซ่อนเงื่อนอยู่ มันบัง ๆ อยู่ สักวัน เกิดเหลื่อมมุมออกมานิดเดียวก็เห็นได้เอง แบบง่าย ๆสำหรับบุคคลผู้พร้อมแล้ว....... มีกรณีอรหันต์องค์สุดท้าย เป็นพวกนักบวชพราหมณ์(เกิดจำชื่อท่านไม่ได้)ที่มาเฝ้าพระพุทธเจ้าในวันที่ทรงปรินิพพานนั้น ซึ่งพระอานนท์เคยถามแล้วพุทธองค์ตอบไว้ว่าที่เมืองกุสินารา จะมีนักบวชแก่กล้ามาหาท่าน จะถามธรรมะ แล้วจะได้บรรลุเป็นอรหันต์องค์สุดท้ายของพระองค์ นั่นแหละ มันซ่อนเงื่อนเอาไว้นิดเดียว คือท่านมีข้อสงสัยในใจมานานแสนนาน ตั้งใจมาถามพระพุทธเจ้าให้ได้ ซึ่งพระพุทธองค์ทรงทราบความในใจและปัญหานี้ จึงให้พระอานนท์นำเข้ามาเฝ้าในที่บรรทมที่จะเสด็จปรินิพพานนั้น ก็ถาม3 คำถาม 1. มีรอยเท้าบนท้องฟ้าหรือไม่? 2. มีใครหรืออะไรที่ไม่ตายมีชีวิตอมตะมีหรือไม่ และ 3. คำว่าพระอริยบุคคลมีในศาสนาอื่นหรือไม่ ซึ่งพระพุทธองค์ทรงตอบ ไม่ ไปทั้ง 3 ข้อ และก็ไม่ได้ทรงอธิบายอะไรเลย ท่านฟังคำตอบสั้น ๆ แค่นั้นเอง ก็บรรลุอรหันต์ เป็นพระอรหันต์องค์สุดท้ายขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าขณะทรงมีพระชนม์อยู่ นี่แหละ มันเหลื่อมอยู่ แค่เลื่อนมุมออกมานิดเดียวก็บรรลุแล้ว ซึ่งการบรรลุแบบนี้มีอยู่หลายองค์ในอดีต มา และเอาเป็นแบบอย่างได้ในปัจจุบัน ส่วนที่ถามว่าโพธิสัตว์อริยบุคคล กับ โพธิสัตว์ปุถุชน แตกต่างกันอย่างไร แตกต่างที่กิเลส และแตกต่างที่ อัตตาตัวตน แต่ส่วนที่เป็นอริยบุคคลนั้น มักจะไม่สนใจมนุษย์ชนทั้งหลายนัก ไม่คิดมองดู ไม่คิดช่วยเหลือนัก คิดเอาแต่ตัวเองไปให้พ้นจากเพลิงที่ไหม้อยู่ เอาตนให้รอดไปก็พอ หากแต่ท่านจะไม่ค่อยมีตัวตน ท่านพยายามฆ่าตัวตนให้หมดสิ้น แต่พระโพธิสัตว์ท่านจะมองทุกข์ยากลำบากของคนอื่น ของมนุษย์ทั้งหลาย และท่านคิดในทางร่วมทุกข์ร่วมสุข หรือคิดช่วยมวลมนุษย์ให้พ้นทุกข์ด้วยจิตเมตตาที่ท่านจะมีมากเกินคนทั้งหลาย และด้วยเหตุนี้ ท่านจึงมักจะสะสมวิชาการต่างๆเพื่อช่วยเหลือส่ำสัตว์ให้พ้นภัย และ นั้นแหละ มักนำไปสู่ตัวตนที่กร้าวแกร่งเสมอไป นี่แหละข้อแตกต่าง ทีนี้ พระโพธิสัตว์ที่เป็นอริยบุคคลด้วยซึ่งก็มีมากและมักจะเป็นเช่นนี้ แม้ท่านกวนอิมโพธิสัตว์ ใช่ว่าท่านเป็นปุถุชน หากแต่ท่านเป็นอริยบุคคลแล้ว เพียงแต่ยังไม่ถึงระดับ อรหันต์ ท่านอยู่ระดับ อนาคามีแล้ว แต่ท่านบำเพ็ญบารมีพระโพธิสัตว์ไปพร้อมด้วย แต่ความเป็นโพธิสัตว์อริยบุคคลนั้นทำให้ท่านมีความสุขและทรงปัญญามากกว่าโพธิสัตว์ปุถุชน