คำตัดสินศาลรัฐธรรมนูญ 20 พ.ย.2556
การตัดสินของศาลรัฐธรรมนูญ วันที่ 20 พ.ย. 2556 เป็นสิ่งที่เปิดเผยออกมาถึงความไม่ตรงไปตรงมาต่อหน้าที่และความทรยศต่อหลักการแห่งนิติธรรมและนิติศาสตร์ของสิ่งที่เรียกว่าศาลรัฐธรรมนูญไทยตามสิ่งที่เรียกว่า รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2550 นี่คือความละเมิดอันยิ่งใหญ่ต่อประชาชนไทยผู้รักความเป็นธรรมทั้งประเทศ ในความหมายของการดูถูกดูหมิ่น หรือการหมิ่นแคลนประชาชนทั้งชาติ เป็นพฤติกรรมที่ละเมิดต่อความยุติธรรมและความเป็นธรรมของสังคมตามระบอบประชาธิปไตยที่แสวงหามากว่า 81 ปี
เป็นการตัดสินที่มีเจตนาโดยตรงที่ขัดขวางการปฏิบัติงานตามนโยบายของรัฐบาลที่มาจากประชาชน และที่ได้เสนอนโยบายผ่านการรับรองของประชาชน อันเป็นเสียงส่วนใหญ่ของประเทศ อันเป็นการชอบธรรมตามหลักการประชาธิปไตย และทั้งเป็นพฤติกรรมที่ถ่วงความเจริญก้าวหน้าของประเทศชาติ ที่มุ่งหมายก้าวเดินไปตามระบอบการเมืองสากลระหว่างประเทศคือระบอบประชาธิปไตย โดยอ้างว่าการเดินทางไปตามวิถีทางของระบอบประชาธิปไตยนั้นเป็นการนำประเทศไปสู่ความล้าหลัง ไม่ใช่ทางก้าวหน้าที่เจริญของประเทศนี้ แต่เป็นการนำประเทศถอยหลังเข้าคลองที่ย้อนไปสู่ยุคอดีตเก่าก่อน ซึ่งนั่นเป็นความเข้าใจที่ผิดและโง่เขลาต่อระบอบประชาธิปไตย มันเป็นความอยุติธรรมอย่างร้ายแรงที่สุด ที่มีความตั้งใจสกัดกั้นความปรารถนาที่ก้าวหน้าไปตามระบอบการปกครองประชาธิปไตยของคนทั้งชาติ และของคนทั้งโลก
ประชาชนผู้รักประชาธิปไตยทั้งประเทศ นักวิชาการผู้รักความเป็นธรรมทุกสถาบัน จะต้องลุกขึ้นมายืนยันเจตนารมณ์ของประชาชนผู้รักประชาธิปไตยว่าประชาธิปไตยเป็นสุดยอดการปกครองที่เราปรารถนา และทำการขับไล่ ทำการอัปเปหิไปเสียซึ่งศาลรัฐธรรมนูญนี้ที่เป็นศัตรูและมีพฤติกรรมทรยศต่อระบอบประชาธิปไตย ที่ทรยศต่อรัฐบาลผู้มีความชอบธรรมสมบูรณ์ในการใช้อำนาจบริหาร และทรยศต่อรัฐสภาแห่งชาติ อันมีที่มาถูกต้องตามระบอบประชาธิปไตย ในฐานะตัวแทนของประชาชน โดยทั้งสองสถาบันของประชาชนกำลังดำเนินการบริหารประเทศตามนโยบายที่ได้รับการรับรองของประชาชนส่วนใหญ่ของประเทศมาแล้ว เพื่อแผ้วถางทางสำหรับวิถีทางนำเอาประชาธิปไตยมาสู่ประเทศนี้ สังคมนี้ให้จงได้
และเราจะต้องเริ่มต้นการเดินหน้าในระดับเข้มข้น ณ บัดนี้แล้ว
คำตัดสินศาลรัฐธรรมนูญ 20 พ.ย.2556
ความเห็นที่ 30 (3380502)
เราฟังการอ่านคำตัดสินของ ศาลรัฐธรรมนูญ ตั้งแต่เวลาที่ลุกขึ้นเคารพศาล เมื่อ 13.26.16 น. ถึง 14.11.18 น. ที่สิ้นสุดการอ่านลง...........................
เห็นได้ว่าศาลรัฐธรรมนูญ พยายามที่จะเอาหลักการประชาธิปไตยมาอ้าง ......... ในหลาย ๆ ตอน .............. เราคิดว่า ดีเหมือนกัน ที่ทำให้คนระดับนี้เริ่มสนใจหลักการประชาธิปไตยขึ้นมาแล้ว ......... น่ามีหวังว่า วงการวิชาการกฎหมาย จะได้ตื่นตัวเสียทีว่า มาตรา 2 ของรัฐธรรมนูญ ทั้ง ของพ.ศ. 2550 และ ของ พ.ศ. 2540 นั้น มันยังลึกซึ้งอยู่มากนัก เมื่อเทียบกับสิ่งที่ศาลรัฐธรรมนูญ พยายามแอบอิงมาอ้างในวันนี้
คือ เรามองว่าดี .... ตรงที่เป็นการเริ่มต้นเรียนรู้ เรื่อง "การปกครองระบอบประชาธิปไตย" ..... และเห็นได้ว่า อุตส่าห์อ้างเรื่องระบอบประชาธิปไตยมา ก็ดูไม่มั่นใจตนเองนัก ว่ามันถูกหรือไม่ ........ สงสัยในความรู้ของตนอยู่ เหมือนกลัวผิดกลัวถูกอยู่นั้นเอง
มีหลายเรื่องที่ท่านยังไม่เข้าใจ และหมายถึงการเข้าใจผิด ได้แก่ เรื่องเสียงส่วนมาก กับเสียงส่วนน้อย .............. เรื่องสมดุลระหว่างอำนาจ ............ เรื่องมาจากการเลือกตั้ง กับมาจากการสรรหา ...................และท่านไม่เข้าใจเลยเรื่องกระบวนการ หรือวิถีทางประชาธิปไตย
ภาพของท่านยังไม่ดี ในเรื่องความเข้าใจระบอบประชาธิปไตย ................ และเห็นไหม เมื่อเราไม่เข้าใจ ก็นำมาสู่การตัดสินเรื่องสำคัญของประเทศ และเรื่องสำคัญของระบอบประชาธิปไตย เสียหายหมด
ท่านทำลายความก้าวหน้าของประเทศในเรื่อง ถ่วงความก้าวหน้าของระบอบประชาธิปไตย .......โดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์
มันยากที่จะอธิบายโดยเร็ว แต่กระนั้น สิ่งที่ดีก็คือ การไม่พิพากษายุบพรรคการเมือง และตัดสิทธิ สส. สว. และที่สำคัญที่สุดก็คือล้มรัฐบาลยิ่งลักษณ์
ซึ่งจะเป็นเรื่องโกลาหล และเกิดการขัดกันอย่างยิ่งใหญ่
ระหว่างศาลรัฐธรรมนูญ กับประชาชนเสื้อแดงเพื่อประชาธิปไตย
ในแง่ที่ว่า ฝ่ายหนึ่งเป็นฝ่ายที่บอดใบ้ในเรื่องประชาธิปไตย แต่กลับมาอยู่ในฐานะที่ตัดสินชี้ผิดชี้ถูกเรื่องสำคัญสูงสุดของแผ่นดิน .....นี่คือศาลรัฐธรรมนูญ กับฝ่ายที่เป็นจำเลย ซึ่งรู้เรื่องประชาธิปไตยอย่างเข้าในสายเลือด รู้ผิดรู้ถูกดีในหลักการของระบอบประชาธิปไตย รู้กระบวนการของประชาธิปไตย ......... ถึงแม้พวกเขาเป็นชนชั้นรากหญ้า ติดดินก็ตาม แต่กลับเก่งรู้ประชาธิปไตยดีกว่า...... ...........ดีกว่าใครล่ะ ? โอโฮ ฐานะทางสังคมเปรียบเทียบกันไม่ได้เลย .......
ท่านจะต้องเรียนรู้ไปมากกว่านี้อีกเยอะเลย ........
1. หลักของการปกครองระบอบชาธิปไตยเป็นหลักการปกครองที่มองมนุษย์อย่างยุติธรรม และเป็นธรรม โดยธรรมชาติของมนุษย์ ที่ได้ชื่อว่า ปุถุชน หรือ mankind ต้องเข้าใจสถานะของความเป็นมนุษย์ในฐานะ ปุถุชน ให้ถูกต้องก่อน ...... แน่ละ ตรงนี้ ในสังคมเราจะยังมีความขัดแย้งอยู่มากมาย แต่เราต้องเรียนรู้ให้เข้าใจถึงความเป็นธรรม และความยุติธรรม ที่เกิดจากระบอบการปกครองที่ว่า ประชาธิปไตย ให้ได้ก่อน .......... ให้เข้าใจว่า อย่างไร ? ประชาธิปไตย ไม่ใช่เพียงชื่อ แต่ประชาธิปไตยเป็น ความหมาย
2. ประชาธิปไตยเป็นเพียงเครื่องมือเท่านั้นเอง ไม่ใช่สิ่งที่ยากลำบากสลับซับซ้อนอย่างไรเลย วิธีของประชาธิปไตยก็เพียงเรายอมรับว่าคนก็เสมอกัน ถ้าสังคมยอมรับได้ว่า คนเสมอกัน ไม่มีชนชั้น ไม่แบ่งว่าดีว่าชั่ว แต่เสมอกันโดยความเป็นคนแล้ว ก็จะเข้าใจและยอมรับได้ว่า ทำไมจึงต้องใช้หลัก Majority rule minority right และต้องมองเห็น เข้าใจว่า หลักการนี้มันมีความยุติธรรม และเป็นธรรมอยู่ในหลักการนี้จริง ๆ จึงเป็นสิ่งที่ดีของระบอบนี้ ที่ดีมากพอที่จะสู้เพื่อเอามาใช้ในประเทศของเรา มันไม่ใช่แบบที่ท่านอ้างวันนี้ แบบเดียวกับพรรคอันธพาลในขณะนี้ที่ว่า เสียงข้างมากเป็นเผด็จการรัฐสภา นั้นน่ะ นั่นมันมองผิวเผินเกินไป
3. รัฐธรรมนูญเป็นเพียงกติกาของปวงชน เท่านั้นเอง แต่กติกานี้ต้องศักดิ์สิทธิ์ และในหลักการที่ต้องกำหนดที่สำคัญก็คือ หลักการอำนาจสูงสุด 3 อำนาจ ท่านต้องเข้าใจว่าทำไมจึง 3 อำนาจ ? และจะต้องยอมรับว่า อำนาจทั้ง 3 นั้น จะต้องมาจากปวงชนชาวไทย หรือผูกพันกับปวงชนชาวไทย ในหลักการว่า เป็นอำนาจของประชาชน (ไม่ใช่เป็นอำนาจของผู้ครองอำนาจ ผู้ครองอำนาจเป็นเพียงตัวแทนของประชาชน ที่ได้รับการอนุมัติจาประชาชนเท่านั้นเอง และมาครองอำนาจเพียงเวลาจำกัด ไม่เกิน 4 ปี 8 ปี ก็ต้องออกไปให้คนอื่นหมุนเวียนเข้ามาครองอำนาจ) นี่ เห็นไหม มีความยุติธรรม-เป็นธรรมอยู่ในทุกหลักการของประชาธิปไตย ต้องศึกษาให้ลึกซึ้ง
4. กฎหมาย เป็นสิ่งสำคัญสูงสุดของระบอบนี้ กฎหมายต้องศักดิ์สิทธิ์ เพียงดังพระคัมภีร์ และจะต้องเป็นกฎหมายของประชาชน โดยประชาชน และเพื่อประชาชน ประชาชนเป็นผู้บัญญัติกฎหมาย ประชาชนเป็นศาสดา ประสงค์สิ่งใดก็บัญญัติออกมาเป็นกฎหมาย เมื่อประเทศเราเป็นประชาธิปไตย นั่นหมายถึงเรามีกฎหมายที่บริสุทธิ์ ทรงธรรม ศักดิ์สิทธิ์ จะมีการชำระกฎหมายครั้งยิ่งใหญ่ของประเทศนี้ ......... มาสู่กฎหมายของประชาชน ประชาชนเขียนกฎหมายเอง ตีความกฎหมายเอง จะต้องศึกษาให้เข้าใจความหมายที่ว่า กฎหมายเป็นพระคัมภีร์ และประชาชนเป็นศาสดาให้ดี ....... เพราะตรงนี้จะนำไปสู่การปฏิวัติระบบวัฒนธรรม ประเพณีครั้งใหญ่ของประเทศด้วย ..........ตรงนี้ต้องเข้าใจกฎหมายในลักษณะของ วิทยาศาสตร์ และประเพณี วัฒนธรรมในลักษณะของ วิทยาศาสตร์............... ยังต้องทำความเข้าใจอีกเยอะนะครับ
5. พื้นฐานของประชาธิปไตยในบ้านเมืองเรา ยังต้องยกระดับให้สูงขึ้นไปกว่านี้ นี่เป็นความหมายของความตั้งมั่น และก้าวหน้าเดินไปได้ของประชาธิปไตยสากลเลยทีเดียว รวมไปถึงเป็นประเด็นของประเทศด้อยพัฒนาทั้งหลาย โดยเฉพาะประเทศเพื่อนบ้านที่น่าเป็นห่วง เช่นลาว พม่า กัมพูชา มาเลเซีย ด้วย ......... นั่นหมายถึงสถานะของประชาชนทั้งหมดทั้งมวล จำเป็นต้องยกสูงไปพ้นจากสถานะความเป็นทาส ประชาชนต้องมาสู่สถานะของเสรีชน ทั้งด้านความคิดเห็นและเศรษฐกิจ ......... ไทยเรากำลังก้าวหน้าไปในการสร้างพื้นฐานอันนี้.........จงศึกษาเถอะว่าความก้าวหน้าในการยกพื้นฐานนี้ เคยมีพรรคการเมืองเช่นพรรคประชาธิปัตย์ ได้อนุเคราะห์สถานะนี้บ้างหรือไม่ แต่พรรคทักษิณนั้นแหละ ได้มีคุณูปการแก่ประชาธิปไตยอย่างสูงในแง่นี้ ประชาชนลืมตาอ้าปากได้ มีเงินในกระเป๋า มีฐานะที่ไม่ต้องงอนง้อกินน้ำใต้ศอกใคร นั่นแหละคือสถานะพื้นฐานเบื้องต้น สำหรับความมั่นคงของระบอบประชาธิปไตย นโยบายสำคัญของพรรคการเมืองคือ ขจัดคนจนไปทั้งประเทศ ....นี่คือรัฐบาลประชาธิปไตยของทักษิณ และยิ่งลักษณ์ ประชาชนจึงรักเขา อย่างไรล่ะ และนั่นหมายถึงการก้าวไปของประชาธิปไตยไทย ....ส่วนพรรคใดดีแต่ด่า.......การดีแต่ด่านั่นแหละบอกความหมายของความที่ไม่เข้าใจหลักการประชาธิปไตยเสียเลย จะชนะใจประชาชนได้อย่างไร
6. จะต้องเข้าใจอย่างดีว่า ประชาธิปไตยมีวัฒนธรรม คนไทยต้องมีวัฒนธรรมประชาธิปไตย ที่สำคัญที่สุดก็คือ ความไม่อาฆาต พยาบาทจองเวร คนไทยต้องยอมรับในกฎกติกาการแข่งขันในทางการเมือง เหมือนกติกาการกีฬา...........นั่นคือภายหลังการแข่งขันในทางการเมืองแล้ว ประชาชนก็กลับคืนมาเป็นมิตรกัน ไม่แบ่งฝักแบ่งฝ่าย จนกว่าจะถึงเวลาที่เป็นรอบของการเลือกตั้งอีกครั้ง จึงมาสู้กันอีก และเวลานั้นให้สู้กันด้วยนโยบายพรรคการเมืองอย่างเต็มที่ เอาสิ่งที่ดีที่สุดของตนมาเสนอต่อประชาชน แล้วภายหลังประชาชนส่วนใหญ่เลือกพรรคการเมืองแล้ว ประชาชนก็กลับมาดีกัน อภัยแก่กันและกันในสิ่งที่ละเมิดกันและกันขณะต่อสู้ หมุนเวียนไปเช่นนี้ นี่คือความดีของระบอบประชาธิปไตย ประเทศจึงไม่แตกแยก ทุกครั้ง ๆ เราต้องเล่นการเมืองเช่นนี้ โดยวัฒนธรรมนี้ และควรระลึกถึงธรรมะว่าด้วยจิตว่าง(ที่ท่านพุทธทาสภิกขุสอนไว้) ......... แต่ทุกวันนี้ พรรคประชาธิปัตย์ เมื่อแพ้เลือกตั้งทุกครั้งทุกคราว คนในพรรคนี้ นับแต่หัวหน้าพรรคลงไปถึงลูกพรรค ไม่เคยยอมแพ้ กลับไปเน้นย้ำให้ประชาชนฝ่ายที่เลือกพรรคตน(คือชาวใต้)เพิ่มพูนความแค้น ความอาฆาต พยายาท จองเวร ฝ่ายที่ชนะ ย้ำลงไปตลอดเวลาว่าชนะเพราะการจ้าง ซื้อเสียงจึงชนะ ไม่ยอมรับความจริง ไม่ยอมอภัยกัน ไม่ยอมรับว่าหลังการแข่งขันแล้วก็หันมาโอภาปราศรัยกันได้อย่างดี ลืมเรื่องเดิมไปเสียชั่วคราว ต้องถือหลักภราดรภาพนิรันดร เราคิดต่างกันได้ทางนโยบายครับ ฉะนั้นนี่คือจุดที่เรายังต้องสร้างขึ้นมาในด้านวัฒนธรรมประชาธิปไตย คืออย่าอาฆาต พยาบาท จองเวร จะต้องเลิกการขัดเคือง หรือขัดแย้ง การแบ่งเป็นพวกเป็นพรรค ว่านั่นพรรคเรา นั่นพรรคเขา และโดยวัฒนธรรมเสรีชนประชาธิปไตย ประชาชนเป็นเสรี ไม่ผูกพันกับพรรคการเมืองไปตลอดกาล หรืออาจจะผูกพันไปตลอดกาลก็ย่อมได้ แต่โดยหลักวัฒนธรรมอย่างนี้
7. จะต้องเข้าใจคำว่า Liberty [freedom] Equality Fraternity................คำว่าเสรีชนนั้น หมายถึงสิทธิและหน้าที่ และสิทธิของเราเสรีภาพของเราอยู่ที่ไม่ไปละเมิดสิทธิของคนอื่น ไม่งั้นก็ขัดหลัก เสมอภาค ต้องเข้าใจอย่างลึกซึ้ง และมันจะสัมพันธ์ไปกับวัฒนธรรมประชาธิปไตย ...............วัฒนธรรมประชาธิปไตยโดยพื้นฐานแล้วนั้นต้องเป็นวิทยาศาสตร์
8. ประชาชนในระบอบประชาธิปไตยทุก ๆ คน ไม่มีเสียเลย มีแต่ได้ ขอให้เข้าใจให้ดี เพราะมีคน คณะ กลุ่ม หรือ พรรค อาสามาทำงานให้ประชาชน เพียงแต่ประชาชนตรวจสอบ พิจารณา ว่าเขาจะสามารถทำงานให้เราได้หรือไม่ อย่างไร หมายถึงนโยบายของเขา พรรคของเขา คณะของเขา หรือแม้ตัวเขาเอง ประชาชนมีอย่างเดียวคืออำนาจที่จะให้เขาไป 1 เสียง ที่จะสนับสนุนเขา พรรคของเขา คณะของเขา แต่ประชาชนไม่จำเป็นต้องเสียอกเสียใจอะไรเลยเมื่อเขา พรรคของเขา หรือคณะของเขาพ่ายแพ้การเลือกตั้ง แต่ควรจะมีวัฒนธรรมการคิดว่า พรรคที่ชนะนั้นก็คงมีนโยบายที่ดี ๆ กว่าพรรคของเรา จึงมีคนชอบมากกว่าพรรคของเรา และที่สำคัญต้องคิดให้เห็นความจริงที่ว่า ประชาชนไม่มีเสีย มีแต่ได้ ในแง่ที่ว่าถึงพรรคของเราแพ้ แต่ไม่หมายความว่า ฝ่ายเราจะเป็นฝ่ายแพ้ไปด้วย แท้จริง เราก็พลอยได้ชัยชนะไปด้วยกับฝ่ายที่ชนะ เพราะอะไร ? เพราะประชาธิปไตยให้สิ่งที่เรียกว่า ความเสมอภาคหรือ equality แก่เรา เท่าเทียมกับฝ่ายประชาชนผู้พรรคเขาชนะ นั่นคือหลักความเสมอภาค ฉะนั้นแม้เราแพ้ แต่เราก็ได้ผลของนโยบายของพรรคที่ชนะเสมอพอ ๆ กับประชาชนทั่วไปทั้งหมดของประเทศ หมายความว่าพรรคการเมืองที่ได้เป็นรัฐบาล ต้องบริหารอย่างเสมอภาค จะเลือกที่รักมักที่ชังไม่ได้ นี่คือสิทธิของคนส่วนน้อยในระบอบประชาธิปไตยนั่นเอง นี่จึงเป็นความดี ความยุติธรรมอย่างยิ่งของระบอบนี้ จึงเป็นสิ่งที่ดีของระบอบประชาธิปไตย จนกล่าวได้ว่า ประชาชนในระบอบนี้ไม่มีคนใดคนหนึ่งจะต้องเสียเลย มีแต่ได้ และพูดให้ลึกซึ้งตรงความหมายที่สุดก็คือ ประชาชนในระบอบนี้ล้วนเป็นผู้ชนะ ไม่มีแพ้เลย
9. ฝ่ายค้านมีสิทธิ์ได้เป็นรัฐบาลเสมอ เพราะระบอบนี้เขาจำกัดระยะเวลาการอยู่ในอำนาจ โดยหลักการว่า อำนาจนั้นควรแบ่งปันกัน จึงจะเป็นความยุติธรรม เขาจึงมี 4 ปีเลือกตั้งครั้งหนึ่ง ฝ่ายค้านต้องต่อสู้ตามกติกาของรัฐสภา อย่าต่อสู้นอกรัฐสภา โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ท่านต้องรู้สิทธิและหน้าที่ของท่าน ท่านไม่มีสิทธิ์คิดล้มล้างรัฐบาลโดยวิถีทางนอกรัฐสภา อย่างที่ประชาธิปัตย์ทำอยู่วันนี้ นั่นหมายถึงกบฏ โทษแรงอย่างแน่นอน ทั้งนี้เพราะประชาธิปไตยต้องการกำจัดผู้คิดการณ์ที่บ่อนทำลายรับาลโดยวิธีนอกรัฐสภา ไปให้เกลี้ยง ให้มาต่อสู้ในรับสภาทางเดียวเท่านั้น และหรือคิดล้มล้างระบอบประชาธิปไตยไม่ได้ นี่จึงจะเป็นระบอบประชาธิปไตย และเห็นได้ว่ามันได้ให้ความเป็นธรรมแก่ประเทศ ในด้านที่ว่าประเทศเดินหน้าไปได้ หากทำอย่างที่พรรคประชาธิปัตย์ทำอยู่ คือไม่รับรู้กติกาเลย ไม่รู้กฎหมายด้วยซ้ำ ทำตนเป็นอันธพาลทั้งในและนอกรัฐสภา เช่นนี้แล้ว ประเทศชาติก็เดินหน้าไม่ได้ เสียหายแก่สังคมหลายด้านอย่างมหาศาล
10. อื่น ๆ อีกหลายหลักการของประชาธิปไตย ที่พอสรุปได้ว่า ระบอบประชาธิปไตยมีความหมายสำหรับประเทศไทย ยิ่งใหญ่มากในฐานะที่เป็นเครื่องมือนำประชาชนไทย และประเทศไทยไปสู่อนาคต .........ประชาธิปไตยเป็นเครื่องมือแห่งอนาคตโดยแท้จริง เราจะต้องศึกษาให้เข้าใจว่า ทำได้อย่างไร ?
ครับ เอาไว้เท่านี้ก่อน
วันนี้ก็พอใจ ที่เริ่มที่ชนชั้นระดับตุลาการศาลรัฐธรรมนูญ ที่เห็นอยู่แต่ต้นแล้วว่า ไม่ประสีประสาในระบอบประชาธิปไตย เริ่มมาสนใจหลักการประชาธิปไตย จนอุตส่าห์เอามาอ้างอย่างกร้อมแกร้ม.............จนดูแล้ว น่าสมเพช น่าสงสารจริง ๆ ครับ ท่านต้องเรียนรู้ไปอีกมากว่านี้ ตามหัวข้อที่เสนอมานี้แหละครับก่อน
- ผู้แสดงความคิดเห็น ดร.ฆิกเมฆ สุวรรณเมฆินทร์ วันที่ตอบ 2013-11-20 16:00:15
ความเห็นที่ 31 (3380505)
ถึงอย่างไร ตุลาการศาลรัฐธรรมนูญ วันนี้ ก็ยังไม่เข้าใจในหลักการประชาธิปไตยที่เอามาตัดสินความ.........เราคิดว่า เมื่อประกอบด้วยเหตุผลอื่น คือสถานะของศาลรัฐธรรมนูญเอง ที่โดยหลักการประชาธิปไตย ตามมาตรา 2 มาตรา 3 รธน. 2550 ศาลรัฐธรรมนูญเป็นองค์กรเถื่อน ไม่มีอำนาจใดใดเลย ในฐานะที่เป็นองค์กรเถื่อน
พวกเขายังไม่รู้สถานะตนเองตามระบอบประชาธิปไตยอยู่ตราบใด นั่นบ่งถึงความไม่เข้าใจประชาธิปไตยอยู่ตราบนั้น และวันนี้ พวกเขาก็เข้าใจผิดไปหมด ความรู้ยังไม่พอเพียงที่จะอยู่ในฐานะที่สูงส่งจนสามารถตัดสินเรื่องราวที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้ได้ .............จะกลายเป็นผู้สร้างปัญหาแด่ประเทศชาติ และประชาธิปไตยไทย ต่อไปอย่างไม่สิ่นสุด
จึงน่าจะพิจารณาถอนตัวเสีย ลดบทบาทตนเองลงไปเสีย จะเกิดผลดีต่อประเทศชาติเป็นอเนกอนันต์
แต่แน่นอน การแก้ไขรัฐธรรมนูญ ยังคงเป็นสิ่งที่จำเป็น ไม่วันนี้ ก็วันหน้า จนได้ และปัญหาของประเทศประชาธิปไตยไทย ก็คือ มีคณะบุคคลเช่น ตุลาการศาลรัฐธรรมนูญทั้ง 9 คน นั่งอยู่ตรงนั้น......นั่นเป็นปัญหาของประเทศแน่นอน
- ผู้แสดงความคิดเห็น นายยอดเยี่ยม ยิ่งยง วันที่ตอบ 2013-11-20 16:21:25
